نیل آرمسترانگ، نخستین انسانی که بر روی ماه گام برداشته، در یک مصاحبه نادر به کوبیدن نظریه پردازان توطئه پرداخته که سفر وی را به سطح ماه باور ندارند. این مجله در سال گذشته پس از حضور نیل آرمسترانگ در استرالیا برای کمک به این سازمان در صد و بیست و پنجمین سالگرد آن از وی درخواست یک مصاحبه کرده که این کهنهکار فشایی با آن موافقت کرده بود. منبع:ایسنا
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این فضانورد منزوی تصمیم گرفت تا به صحبت در مورد ماموریت خود با یک منبع غیر عادی که یک مجله حسابداری استرالیایی بوده بپردازد.
آرمسترانگ که اکنون 82 سال داشته، از زمان ماموریت خود در سال 1969 تنها در مصاحبههای انگشتشماری حضور یافته است.
وی در پاسخ به سوال در مورد نظریههای توطئه، خندید و اظهار کرد که راهی وجود ندارد که 800 هزار کارمند ناسای حاضر در این پروژه بتوانند یک راز را تا این مدت نگهدارند.
آرمسترانگ اظهار کرد: مردم نظریههای توطئه را دوست دارند. اما این مساله هیچگاه موجب نگرانی من نشده چرا که میدانم بلاخره انسان دوباره به ماه سفر کرده و دوربینی که در آنجا گذاشتهام برای من باز خواهد آورد.
نظریههای توطئه مدعی هستند که فرود در ماه در پی یک تلاش تبلیغاتی برای دولت آمریکا صورت گرفت و اینکه فرود در ماه با فناوری موجود در سال 1969 غیرممکن بوده است.
مجله «حسابداران مهارت دیده خبره» استرالیا در سال گذشته توانست این فضانورد کهنسال را برای یک مصاحبه یک ساعته در مورد فرود در ماه و اولین گامهای مشهور وی در سطح این قمر قانع کند.
وی در ویدیویی که بر روی وبسایت این مجله منتشر شده است، اظهار کرد: یک ماه مانده به پرتاب آپولو 11 ما به این نتیجه رسیدیم که از اعتماد به نفس کافی برای تلاش و امتحان فرود در سطح برخورداریم.
آرمسترانگ افزود: من فکر میکردم که از شانس 90 درصد برای بازگشت ایمن به زمین در آن پرواز برخوردار هستیم اما امکان فرود در سطح را در اولین تلاش تا 50 درصد میدانستم.
وی از آغاز علاقمندی خود به فضا در مدرسه ابتدایی خبر داد که تصمیم وی برای ورود به این دنیا در آینده را قطعی کرد.
آرمسترانگ شرایط کنونی ناسا را غمانگیز خواند و مدعی شد: ناسا یکی از موفقترین سرمایهگذاریهای عمومی برای ایجاد انگیزه در دانشآموزان برای خوب کار کردن و دستیابی به تمام آنچه میتوانند، بوده است. گفته میشود که این برنامه در حال تغییر به سوی مسیری است که میزان انگیزه و محرکها را در جوانان کاهش خواهد داد.